2 Ekim 2010 Cumartesi

Hangover Olamayan Ezik


bu sarhoşken yazdığım ilk yazı olsun tamam mı? son olur mu bilmem ki bence olmasın. Sarhoşken yazmak konuşmaktan daha mantıklı, çünkü insanın sarhoş oluncaa dili şişiyor. Kelimeler damağa sürtünüyor. Gidip yatsam daha makbul dimi? Ne yatması yahu? Sarılmadıktan sonra, iyi geceler diyemedikten sonra ne yatması? Ucuz yollu insanları severim, tıpkı benim gibi. Mesela ben bu akşam 6 liraya sarhoş oldum. Bypass diye bi yer var sakarya caddesinde. Bu gece odtülü uçak mühendislerinin gecesiydi. önce Rock' Roll ile başladık, sonra punk ile bitirdik. Garip olansa Rock'n Roll çalanların öğrenci, Punk çalanların hoca olmasıydı. Odtü'yü ayrı bir derya olarak tanımlarım hep zaten.
Şuan tek derdim sevdiceğimin askerde olması. Askerleri hiç sevmem zaten. Onlar sevdiceğimin bıyıklarını kestiler. hiç acımadılar. kestiler.
Şarkımız Marlyn Manson'dan gelsin. Sweet Dreams.

Not: Aslında ben en çok, kışın gelmesini hiç istemeyen çocukları özlüyorum. Üşümek. Birlikte. Yanıma kıvrılsınlar. Hiç dinleyemediğim masalları anlatırım ben onlara.

4 yorum:

Profösör dedi ki...

O çocukluk yıllarımı ben hiç unutmam. Düştüğün dipnot herşeöye yettij. Teşekkürler.

Duysev dedi ki...

çocukluk mevzusunda bilmukabele efenim.

Hayal dedi ki...

Allah kavuştursun..bence çokda sarhoş değilmişsin yazarken..:)

Duysev dedi ki...

Hangover olamıyorum, kendimi kaybedemiyorum. Çocuklar aklıma gelince, bir tek onları düşününce kendimden geçiyorum. Hepsi bu.