15 Şubat 2012 Çarşamba

sheer simplicity


uzun ama uzun bir zamandır hep tanıdık huzurların etrafında geçiyor hayatım. bunun konforundan bahsetmeye gerek duymuyorum zira bilen zaten biliyor, bilmeyense koşup duruyordur. her iş çıkışı aynı kokuya koşmaktan bahsediyorum şuan. ya da youtube'u açtığımda ne dinleyeceğimi her daim bilmekten bahsediyorum. ya da güzel cümleler okumak için hangi kitabın altı çizili satırlarına sarılacağımı bilmekten bahsediyorum. ya da 2 film arasında kaldığımda hangisini izlememek daha büyük pişmanlık yaratır bilmekten bahsediyorum. ya da yol ortasında rotasız, plansız, ne yapacağını bilemez kalmışken kimi arayacağımı bilmekten bahsediyorum. seçeneklerin teke inmişliği yalnızlıktan ziyade, farkındalık yaratıyor bende. sanki daha bir sağlam duruyorum olduğum yerde. evet kesinlikle bu. Sağlam. Dik. Kendinden emin. kolay olmadı hiç. hatta şuanki eminlik, onu elde edene kadar çekilen zorluklardan daha mı güçlü pek emin değilim ama bu mukayeseyi hiç düşünmemek çok daha ileride bişey. diyorum ya adı konfor. adı huzur. ve bolca heyecan var dostlar. ilk kez tamamen bana ait bir evim oluyor. eşyalarım oluyor. sevdiğim adamla sarılarak ısınacağımız soğuk gecelerimiz oluyor. yağan karı camda izleyen bir kedimiz oluyor. gelinliğim oluyor. duvağım ve hatta eldivenlerim oluyor. ankara oluyor. yakınlaştıkça etrafımızda büyüyen bir özgürlük oluyor. hiç mi hiç önemsemediğimiz sevgililer günleri oluyor.
"merhamet"i, "hoşgörü"yü, "iyimserliği", "cesaret"i ruhuma santim santim işleyen o adama selam olsun. umarım ben de onun bütün yokluklarını doldurabiliyorumdur.


4 yorum:

kağıt faresi dedi ki...

müthiş bir yazı. o huzur her daim olsun hayatında. okurken uzun zamandır hayat koşturmacasına kapılıp giderken unuttuğum birşeyi hatırlattı bana,içimi ısıttı. maraton gibi bir hayatın içinde kaçırdığım minik ama mutlu detayları hatırlattı bana. ve beynimde bir ışık yaktı...sevgiler...

Duysev dedi ki...

soluk, hissettiklerin tamamen senin içtenliğinden kaynaklanıyor. yoksa herkesin ulaşmaya çalıştığı o mükemmel hayatı anlatmadım. belki de bazılarına göre fazla sıkıcı şeylerden bile bahsettim. "huzur" mutluluktan daha kalıcı, bizim ortak paydamız bu. çok mutlu ettin beni. sevgiler..

lulu dedi ki...

benim de böyle oluyor!

Duysev dedi ki...

Kadınım benim! demek görüşemememizin kerameti bundaymış. Aynı hayatları yaşıyormuşuz:)