"Doğru" Kişi?

Anlamadım. Bir gün anlamış olmayı çok isterim. Ya da bilmiyorum, emin değilim. Çünkü bana garip geliyor. Belki de içselleştiremiyorum şu "yanında değilse sana layık olmadığındandır" meselesini. Bana çok boş beleş bir teselli geliyor bunlar. Bu kadar basit değil bence ve aslında çok basit. Kendini bu kadar önemsememen gerektiği kadar basit. Karşındakini bu kadar küçümsememen gerektiği kadar da karmaşık. İnsanın kendiyle yüzleşmesi, çatışmaya düştüğü biriyle empati kurması, evvela kendi yanlışını araması.. Kabul ediyorum zor işler. Ama yerinde saymaktan ve kendi duvarları arasında kendi kendini pohpohlamaktan zevk alınıyor mu sahiden? Peki ya bu kadar doğru, düzgün, mükemmel olmayı herkes birbirinden bambaşkayken nasıl beceriyor? Buna gerçekten inanıyorlar mı? Ben anlamadım.