4 Ağustos 2016 Perşembe

Sorrow the Opposite


Ne var biliyor musun? Hiçbir şey yok. Kitaplar, müzikler, filmler artık taşıyamıyor bu yükü. Şimdi kahve eşliğinde yazıyorum. Önceden birasız olmazdı bu kafa. Oluyorsa bir şeyler gerçekten çok acıtıyor demekti. Çok acıttığı ama o kadar çok acıttığı bir noktadayım ki, hissetmiyorum. İyiyi de kötüyü de. Ayırt edemez hale geliyorum, belki. Umarım öyle olmaz. Ayırt edememekle ölünür çünkü. Ölümü kutsayan yaşamsa ve yaşamı güzelleştiren de ölüm, ayırt edebilmeliyim. En azından güzele olan heyecanı, kötüye olan korkuyu, sevgiliye olan aşkı, rüyaya olan hasreti, başkaya olan cesareti ayırt edebilmem lazım. 
.
.
.
Hissetmiyorum. Şu şarkı hariç: Deniz Tekin-Karanlık

Hiç yorum yok: