-Sally annen çağırıyor; eve gitmelisin!
-Şimdi olmaz Caz, aşıkken eve gidemem.
-Neden?
-Hiç görmedin mi? Bizim evin girişinde "Aşıklar ve Köpekler Giremez!" yazıyor.
-İyi de girenin aşık olup olmadığını nerden anlıyorsunuz?
-Gözünden!
-Nasıl?
-Gözü arkada kalmışsa aşık demektir! Gözü arkada kalanları eve almıyoruz.
-Neden böyle bir şey yapıyorsunuz ki?
-Çünkü annem aşıkları, babam da köpekleri kıskanıyor. Annem hayatı boyunca hiç aşık olmamış, zaten buna fırsatı olmadan babamla evlenmiş. Bu yüzden evdeki her eşya ve annemin bütün kıyafetleri aşk rengindedir:Kırmızı.Bilirsin kırmızı gözü yoran bir renk. Babam da artık kırmızıdan nefret eder olmuş. O da köpekler gibi renk körü olmak istiyor. Hayattaki en büyük gayesi bu.
-Ama insanlar genelde ulaşamadıkları şeylere en azından yakın durmak istemezler mi Sally?
-Hayır Caz, kesinlikle yanılıyorsun! Mesela ben Alone'a deliler gibi aşığım. Hem onu görmek için yanıp tutuşuyorum, hem de görünce hastalıklı gibi oluyorum. Bir ipin ucunda sallanan madalyon gibiyim Caz, kendi kendimi hipnotize ediyorum. Sürekli bir gerçeklerden uzaklaşma isteği...Kendime söz geçiremiyorum. Evet onun yanında olmak istiyorum ama onun yanındayken kendi gerçekliğimi yitireceğimi biliyorum. Senin çığırtkanlığın beni ayık tutuyor,bu yüzden seni tercih ediyorum Caz.
-Peki öyleyse aşk gerçek değil midir Sally?
-Aşk gerçek ama aşık olan da, olunan da gerçek değil Caz. Diyeceksin ki "Gerçek olmayan biri tarafından yapılan bir faaliyet nasıl gerçek olur?" Bu bir paradox. İşte annem ve babam bu paradoxun içinde seçilecek en kolay yolu seçmişler: Nefret etmek. Ve şunu da sakın unutma Caz: İnsan en çok sevmek zorunda olduklarından nefret eder!
29 OCAK 09
00:19
İSTANBUL
5 yorum:
içinde olup dışarıyı düşünmek,dışında olup içine girememek,korkmak,cesaret edememek,istenen şeyin mantıksız görünmesi,''bu işin sonu yok'' vıdı vıdıları falan filan...
çember şarkısındaki gibi hayat ve aşk!
ya cesursun ya da sıradansın.
yada ben zırvalıyorum.okuduğumda bunları konuşmak geldi içimden.takılma:D
cesur olmak da sıradan kalmak da(sıradanlık diye bişiy var mı bilmiorum:S) tercih meselesidir. herkesin kendine ait gerçeklikleri var,ama doğru ama yanlış. şuan seni tanımış olma gerçekliğime kurban oluyorum8)) sohbetine bereket...
ya anlaşamadık suan ya da benım algıda saçmalama hakkında bilgi sahibi olmam lazım :D
terslendım gibi geldi yorumunu okuyunca.neden böle birşey yapasın diye de sordum tabi kendime.bir sebep bulamadım.sanırım algılarım karışıyo izmir cok sıcaaakk :D:D
bak şunu şu şekilde sorayım.Almanyada yaşıyan türk bir arkadaşım vardı.ben bir sürü şey anlatırdım (ki çok konuşurum ben)o ise konuşmamın sonunda bana ''bu şimdi iyi birşey mi kötü birşey mi?'' derdi.yani sölediklerimden hiç bir halt anlamamış olurdu :D Şimdi söyle bana tanımış olma gerçeğine kurban olmak iyi birşey mi?kötü birşey mi? :D
"Annen sana kurban olsun!" gibi bişey=)) kötü olmayan bişey;) fazla(!) iyi bişey;)
annen kurban olsun sana mı???:D:D
tamam o zaman anlaştık ben yanılmışım.
annen kurbann olsuunnn sanaaaa :D:D:D:D:D
Yorum Gönder