bugün cumartesi olduğuna göre yarın yine pazar ve sonra yine lanet başlangıçlar. pazartesinin bir yerlerimizden çalışını, bir yerlerimize hiç istemediğimiz şeyler koyuşunu izlediğimiz lanet günler. aslında cuma gecesini tutmayı bir becersem, gerisi bir anda aydınlanacak biliyorum. ama zaman benden öncesi ve sonrasıyla öyle bir hızla akıyor ki, 3 milyar bilmem kaç yıl küsür bir hız var içinde. nasıl tutayım allah aşkına?!
arkadaşlar uğramasa olmazdı da, onlar yardım ediyor cuma ile pazartesi arasını diğerlerinden ayırmaya. bir de sabahlar var tabii. sabah uykusu aşkım. oyumu her zaman gece yaşamaktan yana kullandım. sonra bir gün üzerime çok uyuyunca çöreklenen bir vicdan azabı çöktü. nereden geldiğini anlayamadığım bir yakalama isteği. Miskin'in gidişiyle çözdüğüm bir sır oldu bu. daha kimbilir ne gidişlerle neler çöreklenecek üzerime. neleri neleri çözeceğim allah korusun.
sonra birden geceleri ve günleri birbirinden satırlarla ayırma isteği geldi. geldi ve çok şükür gitmedi. hala bedenimde besleyen bir bakteri gibi dolanır durur. satırlar dudaklarımdan akarken dedim parmaklarım bu kadar işlevsiz kalmayı hiç haketmiyor. haketmiyor tamam da sevgili daktilomla birbirimize F klavye ile Q klavye kadar uzağız. kendime güceniyorum. bir günün 24 saat olması bana hiç yaramıyor. insan 24 saatte işe mi gitsin, hayal mi kursun, geceleri yaşamayı mı seçsin, sabah uykusuna aşık mı olsun, F klavyeyi mi çözsün, flüt mü öğrensin, başka hayalleri okuyup kitaplığına mı sığmasın, arkadaşlarıyla sohbet mi etsin, misafir mi ağırlasın, kayıplarına mı üzülsün, ütü mü yapsın, yemek mi yapsın, evi mi temizlesin, kafayı mı bulsun, aşk mı yapsın, derdini mi anlatsın, planlar mı yapsın, ne yapsın insan 24 saatte?
Huzur isyandaysa allahım neden bir günü 24 saat yaptın? sana nasıl yetiyor? diyeceksin ki sigarayı bırak ömrün uzasın. ben de bu lafın üzerine en fazla bir sigara yakarım. ne yapayım verecek cevabım yok.
Dinle:
Alexander- Trurth
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder