kontrolünü yitiriyorum. çok güzel şeyler oluyor. çok kötü şeyler oluyor. kahkahalar atıyorum. hıçkırarak uyuyakalıyorum. kendimden çok şüpheleniyorum. hep bir yerlerde aradığım "terslik", tohumumdaymış da gözümden mi kaçmış?! ama hepsinde hep aynı tat, paydaları eşitlenebilir. çok büyük rakamlara da gerek yok. ulaşılamazla işim olmadı hiç, öyle olduğunu farkettiğimde hemen toz oldum, kendimi en çok öyle zamanlarda sevdim. ama şimdi böyle sanki yeni doğmuş gibi, hiç yememiş, içmemiş gibi, hiç bahar görmemiş gibi, taze gibi, mis gibi. sanki böyle daha iyi gibi. sevdimdi daha da çok sevebilirim, dimi?!
Dimi'si mi kalmış canım. eşikten öteye adım atmak yeter, kaldı ki içeri hiç teşrif etmediğimi hesap edecek olursak, ohooo... "kontrolsüzce" bütün kelimelerime zarf iken. başım aklımdan azıcık feragat etsin, rahatlasın bünye. yenilesin. mis.
Dinle_Jay Jay Johanson-Believe in Us( 29 Nisan Hacettepe Üniversitesi Beytepe kampüsüne teşrif ederler. ahh Tanrım!)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder