13 Mart 2010 Cumartesi

YazKenara


su veriyorum, veriyorum ki suyun üzerine çıkmak mümkün olsun. hafiflik bazen tercihin ta kendisidir. yoksulluğun dibinde, kaybetmeme duygusunu tadmaya gidiyorum. kaybedecek hiçbir şeyim olmazsa korkum da olmaz. varlık ile yokluk eşleşirse dengeyi yakalayabilirim

-bir de Sen! keşke bütün söylediklerimi yazsaydın bir kenara. çünkü onları bir daha söylemiycem. üstelik senin kölesi olduğun eşyaların var. hep ağır olucaksın, hep dipte kalıcaksın. esaretine diktiğin süslü kıyafetler de cabası. çok komiktin, şimdi daha komiksin. beni kaybetmeyi özgürlüğünün başlangıcı saymanla, ruhunu ihanete satman arasındaki eş zamanda bir ironi görüyorum. aklının hafifliğine ibadet et. bir gün aksi olursa, aklın seni kalbinden vurur. ve o zaman yokluğuna ben ibadet etmeye başlarım.

2 yorum:

Unknown dedi ki...

İhanete uğramış bir kadının serzenişini ve öfkesini gördüm.
sakin olmak lazım.

Duysev dedi ki...

öfkeye evet ama serzenişt neyim yok efenim. neyseki yutkunabiliyorum, çıkarsa da bu kadarı işte.